Meir nytt..

MEIR NYTT IFRÅ FATUHIVA OG CREW

Mette stoppa ved Fort Augustus. Her var det ein slusevakt som skulle skrive opp namnet på båten vår. Eg prøvde å hjelpe han med å stave namnet, men kom skeivt ut og gløymde eit par bokstavar. Så kom den velkjende brittiske humoren: ”That’s the biggest bloody fajita I’ve ever had”! ( Mexicansk lefse med fyll). Elles møtte vi nok ein norsk båt på veg heim ifrå Karibien. Nokre kjekke ungdomar i ”EOS”. Båten var ”pepra” med 20 liters dieselkanner som dei ville bli kvitt, og dei var lei av å sjå ut som eit bloody tankskip. Følgeleg måtte vi kjøpe nokre fleire kanner. Eg har no fått forbod mot å kjøpe meir!! Forøvrig hadde dei hatt eit fantastisk år der vest.
Vi reiste vidare torsdag 23. og kom fram til Corpach ved Fort William utpå kvelden. Dagen etter, på fødselsdagen til Mette, dura vi opp på Storbrittanias høgaste fjelltopp. Vi gjekk først i vel ein time før vi nådde foten av Ben Nevis. Deretter bar det opp i mest 1400 meters høgde over ein strekning på tur/retur 16 km . Veret var brukande, og etter ein stopp i pub’en ved foten av fjellet, var alle einige om at det hadde vore ein strålande tur trass i verkande bein.
Dagen blei avslutta med chinese take-way transportert på familien Helle sine mikrosyklar. Eit komisk syn!!
Elles møtte vi ein anna båt som heitte Ida. Ombord var nokre kjekke karar som kom rett ifrå Vest India. Dei var heimehøyrande i Norheimsund. Skipparen hadde vore båtbyggjar ved fartøyvernsenteret og båten hadde han bygd sjølv. Ei nydeleg listerskøyte på 38 fot!
Etter å ha bunkra opp på laurdag sette vi kursen for Oban. Dieselforbruket so langt rekna eg ut til i underkant av 2, to, liter i timen. Eg er følgeleg svært nøgd med den nye motoren. Vinden var, som så ofte midt i fleisen, så det blei motring utover i omlag 4 timar. Veret har vore bra , men framleis kaldt. Trass i dette såg vi i dag ungdomar som stupte ifrå kaien i Oban. Her ligg vi no og slingrar utapå eit vrak av ein fiskebåt med IDA utforbi.
Fatuhiva er framleis prega av ein del uorden innvendig. Eg har ikkje makta å få alt i system enno.Alle dei elektriske duppedingsane kjem til å ta knekken på meg ein dag. Eg er sikker på at eg har ein 2-3 bæreposar med ladarar, ledningar, batteri og ulike PC-tilbehør. Noko virkar,anna ikkje, og ein del har eg ikkje tort å prøve enno!Internett-kafear er det sparsomt med her borte, og noko trådlaust nettverk har vi enno ikkje vore i stand til å finne. Trøysta får vere at gutane i Listerskøyta kunne fortelja at borti Karibien hadde mange hamner trådlaust nettverk!